من به گل به ستاره می اندیشم ، به پروانه های مجروحی که در بیشه های خیال، قلب های منزوی خود را به طرح دوستی با گلها ترغیب می کنند . به بلوغ ماه عریان که بی جفت بستر شب را از پرتو نور سرشار می کند . به بی گناهی آن حباب ساده که در فضای توهم خویش بادبان اعتمادش را به دست بادهای حریص رهگذر ، سپرد . به آن گلی که در گلدان تنهایی خویش آنقدر فرو رفت که عطر معصومیتش در هوای کوچه معلق ماند . و به آیینه ای که در انتظار دو چشم آنقدر گریست بی آنکه اشکی بریزد و شکست بی آنکه پیر شود.
7986 بازدید
7 بازدید امروز
0 بازدید دیروز
11 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian